මෙම ඡායාරූපයේ දැක්වෙන තායිලන්ත බෞද්ධ භික්ෂුව අපවත් වී වස‍‍ර 40 ක් පමණ ඉක්ම ගොස් ඇතත් තවමත් උන්වහන්සේගේ සිරුර සුමුදු මාංශ පේශීන් සහිතව දුර්ගන්ධයකින් තොරව පවතී.
මෙවැනි සිදුවීමක් බුද්ධකාලීනවද දක්නට ලැබේ. එනම් එක දවසක් සංජීව මහරහතන් වහන්සේ රුක් සෙවනක නිරොධ සමාපත්තියට සම වැ‍දිලා සිටියා. හරක් බලන ගොපල්ලන්ටත්, ගොවියන්ටත්, පාරේ යන උදවියටත් සමවත් සුවයෙන් වැ‍ඩ සිටින සංජීව මහරහතන් වහන්සේ දැක ගන්නට ලැබුණා. එය දුටු ඔවුන්ට මෙහෙම සිතුණා. ඇත්තෙන්ම ආශ්චර්යයි. මේ ශ්‍රමණයන් වහන්සේ වාඩි වී සිටියදීම අපවත් වෙලා. අපි මුන්වහන්සේව ඔය විදියටම ආදාහනය කරමු කියලා. ඒ සියලු දෙනා එක් වී තණකොළ, දර, එකතු කොට සංජීව මහ රහතන් වහන්සේගේ ශරීරයට ගොඩ ගසා ගිනි තියලා ගියා. සත් දවසක් ඉක්ම වූ පසු සමවතින් නැගිට සිව්රේ අළු ගසා දමා සිවුර පොරවාගෙන පාත්‍රය රැගෙන ගමට පිණ්ඩපාතේ වැ‍ඩියා. පිඩුසිඟා වඩින විට ගොපල්ලන්ට සහ ගොවියන්ට පිඩුසිඟා වඩින මහරහතන් වහන්සේ දැක මෙහෙම හිතුණා. මේකනම් අද්භූත දෙයක්. වාඩි වී සිටියදී අපවත් වූ ශ්‍රමණයා හට අලුත් ජීවිතයක් ලැබිලා. ඔය හේතුව නිසා සංජීව මහරහතන් වහන්සේට "සංජීව" යන නම ලැබුණා.
අෂ්ඨඵල ධ්‍යාන උපදවා ගත් අයෙකුට ධ්‍යාන බල ඔස්සේ ආයුශ දිග්කර ගත හැක. එය එසේවුවත් කෙදින හෝ මරණය නියත වෙි. හට ගත් යම් දෙයක් ඇද්ද එහි කාලයේ අවකාශයේ වෙනස් වෙමින් විනාශවි යන්නේමය. ලොව වෙනස් නොවන එකම දෙයනම් නිර්වාණ ධාතුවම පමණි. අප දිනාගත යුත්තේ එයයි..
